Widok wielkiej komety na niebie, która przypomina upiorny miecz zawieszony nad głową, wywiera naprawdę duże wrażenie. Jednak to tylko mit. W rzeczywistości kometa, która jest pozostałością po narodzinach Układu Słonecznego, przypomina brudną, śnieżną kulę lub bryłę lodu o średnicy kilku kilometrów.Kiedy kometa na swej orbicie zbliży się do Słońca lodowa powieszchnia zaczyna sublimować - tworzy otoczkę, którą wiatr słoneczny wydmuchuje w przestrzeń międzyplanetarną w długi warkocz. Wspaniałe chwile życia komety trwają zaledwie kilka tygodni, dopóki nie skieruje się w stronę mrożnych peryferii Układu Słonecznego. Długa owalna orbita komety to zbliżają ją do Słońca, to znów oddala. Kiedy zamarznięta powieszchnia komety znajdzie się w pobliżu Słońca zaczyna sublimować i tworzy otoczkę gazową zwaną komą. Wiatr słoneczny wydmuchuje w kierunku odsłonecznym gaz wraz z cząsteczkami pyłu tworząc dwa warkocze,które wydłużają się, gdy kometa zbliża się do śłońca. Warkocz gazowy może mieć 100 mln km głuości,a nawet więcej. Kiedy kometa się oddala, jej warkocz maleje.