Droga Mleczna, dawne określenie Galaktyki. Drogę Mleczną można obserwować przy bezchmurnym niebie, czystym powietrzu, z dala od świateł miasta. Ma postać nieregularnego, świetlistego pasa, który powstaje wskutek zlewania się świateł wielu miliardów gwiazd znajdujących się w obrębie dysku galaktycznego, wzdłuż równika Galaktyki (nachylonego pod kątem około 62 stopni do płaszczyzny równika niebieskiego). Szerokość pasa - od 5 do 50 stopni. Najbogatsze w gwiazdy części Drogi Mlecznej leżą w gwiazdozbiorze Strzelca, gdzie znajduje się centrum Galaktyki oddalone jest ono od Układu Słonecznego o około 10 tys. parseków, tj. 32 600 lat świetlnych. Na jasnym tle Drogi Mlecznej w wielu miejscach występują obszary ciemniejsze, będące wynikiem rozpraszania światła przez materię międzygwiazdową (tzw. ekstynkcji). Ekstynkcja międzygwiazdowa powoduje, iż w pasie Drogi Mlecznej nie obserwuje się galaktyk (tzw. pas unikania). Drogę Mleczną w gwiazdozbiorach od Łabędzia do Strzelca dzieli na dwie odnogi długi, ciemny pas.